Özgüven sorunuyla nasıl başa çıkılır

Merhabalar özgüvenim küçükken çok kırıldı ama asıl kırılma noktasını lisede arkadaşlarimdan dolayi olduğunu düşünüyorum. 5 tane erkek grubu benimle çok dalga geçerlerdi özellikle burnumla burnum hafif eğridir laz burnu diye yapmadıklarını birakmamislardi. Siniftan disari cikmaya korkardim tüm okulun önünde dalga gececekler diye. O zamanlar her gece ağlardım okuldan geldiğimde. Şimdi üniversteye gidiyorum. Mimarlik okuyorum ilk yıl çok koşuşturmali bir yıldi ve kendime geldigimi hissediyordum ordan oraya sürekli bir işim oluyodu ve unutmuştum liseyi mutluydum ama bu pandemiyle beraber kendimle yalnız kalınca anladim ki mutlu değilim git gide odaklanma sorunu yaşıyorum aslında ben cok severim dersleri çalışmayı ama günlerdir geçmişi düşünüyorum ve odaklanamiyorum icimden calisma istegi gelmiyor. Bir de hayatimda biri yok bu zamana kadar da hiç olmadı. Beni sevenler oldu ama ben hep reddettim. Kimsenin beni begenebilecegini düşünmüyorum kendimi sevmiyorum ki başkasını seveyim. Bende liseden kalan bi duygu sanırım ve cok üzülüyorum. Ne zaman birini tam sevmeye basliyorum hemen uzaklaşıyorum çünkü korkuyorum guvenmiyorum birakip hayatimdan çıkarıyorum konusmayi kesiyorum. Düsündum ki önce kendimi iyileştirmeliyim sonra hayatıma bakarim. Size asıl sorum kendimi sevmeyi nasıl ögrenebilirim ne yapmaliyim. Cok utangaç biriyim insanlarla iletişimde zorlaniyorum zaman zaman. Bunu nasil yenebilirim. Cok pozitif bir insanimdir psikologa gitmeyi dusunuyorum kime desem senin ne derdin var ki diyorlar çünkü beni hep mutlu gördüler güler yüzluyumdur ama icimde bi yerde yasayıp aklimdan sildigim şeylerin acısı kaldı hep bi ağlama isteği var içimde böyle devam etmek istemiyorum çözmek istiyorum.Buraya yazmak bile iyi geldi teşekkür ederim.