Ben evlendigimde 18 yaşına yeni basmış liseden çıkar çıkmaz evlenmis birisiyim. Tabi bu bir bahane değil ama evde yenge anne ben 3 kadındık. Yenge çok dominant bir kadın olduğundan baba evinden çok birşey bilmeden gelin oldum.Esim benden 7 yaş büyük. Tek başına yaşamaya alışmış. Huzurlu bir aile hayatı olmadığından kendini herkesten bağımsız hissediyor. Ben tabi iş sıkıntısı sebebiyle ve Bunun ezikligi ile eşim ne söylese suçlu hissediyorum. Eşim ev işlerinde yardımcı oluyor fakat bunu sürekli başıma kakiyor. Bende bu durumdan rahatsizim. Tek başıma altından kalkamayacakmisim gibi geliyor. Bana tek basima yasayamayacagimi ona bağlı olduğumu söylüyor. Benim yuzumden bu evliliğin yurumedigini onu çok bunalttigimi soyluyor. Gelecek hayatımda olmayacaksin diyor. Bir donem daha sakin bir hayatımız olduğundan bu böyle gidecek zannettim ve 3 çocuk sahibi olduk. (Ailede ve çevremde boşanan çok kimse yok bende gayri ihtiyari kafamda bütün evlilikler bir ömür diye bir teori oluşmuş ) Şimdi bu evlilik biterse çocuklar yarım kalacakmis gibi geliyor. Tam olarak nasil ifade edecegimi bilmediğimden ne kadar anlatabildim bilmiyorum. Nasıl bu işin içinden çıkarım
Öncelikle bu süreçte kendinizle barışmanız gerekiyor. Bu durumu eşinizle daha doğru bir iletişimle kurmanız için kendinizi suçlamayı bırakıp kim hatalı kim hatasız aramadan konuşmaya çalışmalısınız. Eğer bu durumlarda iletişim kurmakta zorlanıyorsanız bir uzmandan yardım almanızı tavsiye ederim.
13 Haziran 2020Aile, düzen, evlilik, alışkanlıklar, evet boşanma süreci zor bir süreç ve bu süreci daha sağlıklı bir şekilde atlatabilmek için destek almak önemlidir. Burada karar verilmiş fakat sizce denenecek bir adım da olsa denemek istiyorum diyorsanız, eşinizi illa bir karar değişikliği için değil de kararınızdan gerçek anlamda emin misiniz bu konuda buyrun çift terapisinde bu konuda beraber çalışalım.
15 Haziran 2020Henüz yorum yapılmadı