Yaklaşık 2 yıldır sevgiliyiz. İlişkinin başından beri hep ileriye dönük ciddi planlarımız oldu. Uzak mesafe ilişkisi, pandemiden dolayı 10 günde bir buluşuyoruz. Onun dışında da sürekli kavga halindeyiz whatssap üzerinden. Sürekli sorun çıkarıyor gibime geliyor ben hep pozitifim onu alttan almaya çalışıyorum ama buna rağmen beni hiç olmadığım şekilde yargılıyor. (beni iyi şeylere layık görmüyorsun, beni bırakacağından korkuyorum, bu zamana kadar senin için birçok şey yaptım neye yaradı, senin gibi kızlar şöyledir böyledir vs.) Eskiden böyle şeyler yaptığında özür dilerdi. Artık onu da yapmıyor, gönlümü almaya çalışıyor ama çok belli belirsiz bir şekilde. Ve bu beni tatmin etmiyor. Kendimi değerli hissetmiyorum. Bana hep şunu diyor: ben seni çok seviyorum ben sana bunları söylüyorum ama asla içim öyle değil. Bana aldırış etme. Çoğu zaman depresif, ailesiyle iyi anlaşamadığını söylüyor, ruh hali beni çok olumsuz etkiliyor, onu mutsuz görmek beni de üzüyor. Keyfi yerinde olunca da beni göklere çıkartıyor övüyor. Anlayamıyorum bazen çok iyi bazen çok kötü. Ne yapsam yaranamıyorum. Geçmişte yaptığım hataları kavga esnasında yüzüme vurup beni çok incitiyor. Günlerce ağlıyorum bunu bildiği halde hep aynı davranıyor. Beni sevdiğini biliyorum çünkü yanımdayken bana çok değer veriyor genelde ama dediğim gibi uzak mesafe ilişkisi ve sürekli görüşemiyoruz. Normal zamanda da okullarımız farklı şehirlerde. Şuan ikimiz de 22 yaşındayız tıp öğrencisiyiz. Liseden tanışıyoruz. Önümüz açık hedeflerimiz var. En azından ben kendi adıma söylüyorum hep alttan almaya ve olgun davranmaya çalışıyorum. Ama onda bir çaba göremiyorum ve hep beni çabasızlıkla suçluyor nedense. Hiç ayrılma düşüncem olmadı çünkü çok şey yaşadık. Ama geçen gün sabrımı çok taşırdı ve içimde ciddi olmasam da ayrılalım dedim. Ağladı çok zoruna gitti. Bana hayatının şokunu yaşadığını söyledi. Senden korkuyorum beni her an bırakırsın diye dedi. Kıyamadım, zaten hiç kıyamıyorum. Yine alttan aldım. Ben haklı olduğum halde ben özür diledim. O günden beri de soğuk davranıyor. Genelde de soğuk aslında. Yanımdayken çok sıcak ama. Hiç anlayamıyorum. Lütfen bana bir akıl verin. Çok zor durumdayım. Çok mutsuzum sürekli ağlıyorum. Onsuz yapamam onu çok seviyorum ama bana zarar veriyor bunu da görüyorum. Birbirimize de defalarca söz verdik ayrılmayacağız diye. Lütfen yardım edin.
Merhaba, hayatımızı birisiyle paylaşmamız aslında değer görmek istememiz, sevilmek istememiz veya sevmek istememiz değil midir? Bizler bu duyguları sevdiğimiz için hayatımıza birilerini alırız çünkü bunlar bize mutlu hissettiren duygulardır. Mutlu olmak bir ilişkiye başlarız ve onu sürdürürüz. İlişkinin ilk evrelerinde, size davranışlarıyla sizi sevdiğini hissettirmeyen, sizi üzen biriyle ilişkiye başlar mıydınız? Muhtemelen hayır. Bazen ayrılık iki tarafında birbirine olan sevgisini anlamasını sağlayabilir. Bu süreçte hem siz hem de erkek arkadaşınız gerçekten ilişkinin size mutluluk verip vermediğini anlayabilir. Kendinize ve ona zaman tanıyın ve süreci izleyin. Bu daha sağlıklı olacaktır.
17 Haziran 2021Henüz yorum yapılmadı