2 yıl önce zor bir gebelik geçirdim üçüzlere hamileydim bunalimdaydim.Daha sonra ikiye düştuler herseylerini hazirlamistik fakat erken dogum yaparak bebeklerimi kaybettim.1 yil boyunca bebek tedavisi gordum olmadi çok yiprandim.Kendimi toparlamaya çalistim.Bu yil tedavi gormek istemiyordum.Tedaviyi birakali 4 ay olmustu.Kendimi az da olsa iyi hissediyordum toparlamistim kendimi.2 hafta once gebe oldugumu ogrendim fakat sevinemedim.Icimde hep onu kaybetme korkusu olustu.Sevincim 5 gün sürdü.Kimyasal gebelik geçirmisim hiç benimle olmamış bile.Kendimi daha yeni toparlamistim ki tekrar başa döndum.Kimseyle görüşmek istemiyorum.Herkesin yakinlarimin bebekleri var artik yigenlerimde iyi gelmiyor onlara bakinca ağliyorum.Kendimi çok mutsuz hissediyorum 1 saat iyiysem 2 saat kotuyum artik ne yapicagimi ne dusunucegimi bilemez oldum.Bir çikmazdayim.Daha kendimi yeni toplamisken tekrar bir kayip başima geldi.Dayanamiyorum artik.Aynaya baktigim zaman gozleri aci icinde olan bir kadin goruyorum.Cok birsey istemiyorum hayattan sadece bir bebek.Kalbim oyle aciyor ki taş olsa çatlamisti.Elimden geldigince insanlara mutlu yuzumu gostermèye calisiyorum.Ama artik yoruldum.Baskasini mutlu etmek icin birseyler yapmak onlarla gorusmek istemiyorum.Sadece eşim o bana iyi geliyor.Galiba artik yardim almam gerek bilmiyorum.
Zor bir süreçten geçiyorsunuz, üzülmeniz kendinizi yorgun ve bazen umutsuz hissetseniz de, adım atmaya yola devam etmeye devam etmelisiniz. Tekrar hayattan keyif almayı denemek için bizimle görüşmenizi tavsiye ediyorum. Önemli olan kendinizi tekrar mutlu, ve rahat hissetmeniz. Rahat hissetmeniz bebek isteğiniz için de önemli, bu isteğiniz aklınızda olsa bile odak noktası olursa bir baskı altında hissedip bunu olumsuza çevirmemek için tekrar umutlu ve mutlu bir kadın olmayı başarabilirsiniz. Buradan yazmanız bile bunun için bir adım.
16 Mayıs 2020Henüz yorum yapılmadı